Wilderness Experiment

Vrij samengevat uit het boek ‘Synchroniciteit’ van Joseph Jaworski.

De meeste mensen hebben een blokkade ‘omdat ze het gevoel hebben dat ze toch nooit een wezenlijke verandering teweeg kunnen brengen en daarom zien ze de mogelijkheden liever niet onder ogen omdat dat te confronterend, te beangstigend, is. Er moet een manier van communiceren zijn die deze blokkade opheft. Ik had het vermoeden dat een wildernis-ervaring de meest effectieve manier zou zijn om blokkades op te heffen.
Te maken krijgen met moeilijke situaties en beproevingen doorstaan om daardoor op fysiek, spiritueel en psychisch niveau sterker te worden en een vaste wil tot leven te ontwikkelen, evenals het vermogen om extreem zware uitdagingen het hoofd te bieden.

Doelstellingen Wildernis-experiment van Jaworski:
Versterk in de deelnemers het geloof in zichzelf, hun gevoel van eigen daadkracht en de overtuiging dat ze in staat zijn alles te volbrengen wat ze zich voornemen. Deelnemers duidelijk maken dat ze maar een fractie van hun werkelijk potentieel benutten om hen daarvan vervolgens het overtuigend bewijs te leveren

Moedig de deelnemers aan te vertrouwen op hun innerlijke hulpbronnen die maar zo zelden worden aangeboord, om gebruik te maken van hun intuïtie en hun vermogen tot improviseren en het bedenken van nieuwe wegen in onzekere en onduidelijk situaties.
Bouw een diep vertrouwen en respect op in de groep en help alle deelnemers uit te stijgen boven de devaluarende vooroordelen die we erop nahouden. Bouw een waarachtige teamgeest op in de groep en laat de deelnemers voelen- misschien wel voor het eerst in hun leven- wat diepe onderlinge betrokkenheid in een groep betekent. Laat ze ervaren hoe een groep leiders uit diverse sectoren van de samenleving kan samenwerken en tot bevredigende oplossingen kan komen in kwesties van gemeenschappelijk belang
Breng de deelnemers in situaties waarbij ze grondig bij zichzelf te raden moeten gaan om ‘ naar de diepte van het menselijk bewustzijn te worden gevoerd, het gemeenschappelijk oerbewustzijn waarin de hele mensheid is ingevouwen. Wek hun hogere natuur en laat hen voelen dat we allen met elkaar verbonden zijn

Leer van dit hele experiment hoe je je flexibel kunt opstellen en je snel kunt aanpassen aan veranderingen en nieuwe omstandigheden
De wildernis ervaring was een onderdeel van zes dagen. De deelnemers arriveerden gewoonlijk op vrijdagmiddag in het basiskamp. Die zes dagen omvatten bergbeklimmen, klassikaal onderricht, allerlei oefeningen inde buitenlucht, het beklimmen van een bergtop van 4500 meter, een solo-ervaring van een etmaal (alleen kamperen in de wildernis) en de slotceremonie. Het groepswerk werd geregeld onderbroken voor individuele reflectie en het bijhouden van een dagboek. Gedurende de hele ervaring werden er geen horloges en klokken gebruikt.
De betovering van de wildernis ervaring lag voor een deel in de pure schoonheid van de omgeving: het adembenemende uitzicht op de hoge bergen, de uitgestrektheid van de hemel, het panorama van de grote vallei. Die schoonheid maakt dat je buiten jezelf raakt, zodat op dat moment het ego even niet bestaat. Het is dat onbeschrijfelijke gevoel van één-zijn, alsof de tijd stil staat, het gevoel op te gaan in het universum en er geheel mee verweven te zijn.

Voortdurend wisselden groepsdialoog en interne dialoog elkaar af- de deelnemers trokken zich geregeld terug om de tijd te nemen voor zichzelf en hun eigen beschouwingen en om een dagboek bij te houden. De omgeving, het enorme avontuur en de groepsinspanning droegen alle bij tot een bepaalde zijnstoestand van waaruit de deelnemers effectiever konden luisteren, spreken en leren.
Iedereen werd op de proef gesteld op basis van zijn of haar eigen preoccupatie: hoogtevrees, angst voor mislukking, angst om voor gek te staan. Al in het beginstadium werd duidelijk dat men op de groep moest kunnen vertrouwen om het te halen. Er ontwikkelde zich onder de groepsleden een intense persoonlijke band- zo een waar mensen naar hunkeren, maar die ze nooit vinden als ze eenmaal volwassen zijn geworden.
De thema’s die tijdens de slotceremonie telkens weer opdoken waren ‘ de vrede en liefde die we samen hebben gedeeld’, de ‘diepe band’ tussen mensen die waarachtig op elkaar betrokken zijn, ‘ de haast transcendentale identificatie die ik met de andere mensen hier voel’ en de ‘metamorfose die zich in me aan het voltrekken is’. Ik was enthousiast over de consistentie van deze uitspraken, ongeacht de achtergrond van degene die sprak, los van ras, sekse, etnische afkomst of welke categorie ook.

We hadden het gevoel dat het wildernis experiment naar vrijwel elke maatstaf gemeten had voldaan aan wat we ervan hadden verwacht. Het bleek inderdaad de poort te zijn naar die fundamentele verschuivingen in geest en zijn die zo noodzakelijk zijn voor dienend leiderschap.

Ben jij er klaar voor om aan de slag te gaan met jouw leven & loopbaan?